Rivista di filologia e di istruzione classica, 7. sējums

Pirmais vāks
G. Chiantore, 1879
 

Citi izdevumi - Skatīt visu

Bieži izmantoti vārdi un frāzes

Populāri fragmenti

67. lappuse - Carmine Di superi placantur, carmine Manes. Agricolae prisci, fortes, parvoque beati, Condita post frumenta, levantes tempore festo Corpus et ipsum animum spe finis dura ferentem, Cum sociis operum, pueris, et conjuge fida, Tellurem porco, Silvanum lacte piabant, Floribus et vino Genium, memorem brevis aevi. Fescennina per hune inventa licentia morem Versibus alternis opprobria rustica fudit...
448. lappuse - Iliacos intra muros peccatur et extra. rursus, quid virtus et quid sapientia possit, utile proposuit nobis exemplar Ulixen, qui domitor Troiae multorum providus urbes et mores hominum inspexit, latumque per aequor, 20 dum sibi, dum sociis reditum parat, aspera multa pertulit, adversis rerum inmersabilis undis.
121. lappuse - Quae ante conditam condendamve urbem poeticis magis decora fabulis quam incorruptis rerum gestarum monumentis traduntur, ea nec adfirmare nec refellere in animo est. Datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis primordia urbium augustiora faciat...
53. lappuse - Hanc olim veteres vitam coluere Sabini, hanc Remus et frater, sic fortis Etruria crevit scilicet et rerum facta est pulcherrima Roma, septemque una sibi muro circumdedit arces.
73. lappuse - At rex sollicitus monstris oracula Fauni, Fatidici genitoris, adit, lucosque sub alta Consulit Albunea, nemorum quae maxima sacro Fonte sonat saevamque exhalat opaca mephitim.
37. lappuse - Aesculus in primis, quae, quantum vertice ad auras Aetherias, tantum radice in Tartara tendit. Ergo non hiemes illam, non flabra neque imbres Convellunt ; immota manet, multosque nepotes, Multa virum volvens durando saecula vincit; 295 Tum fortis late ramos et brachia tendens Hue illuc, media ipsa ingentem sustinet umbram.
71. lappuse - Musae, 475 quarum sacra fero ingenti percussus amore, accipiant caelique vias et sidera monstrent, defectus solis varios lunaeque labores; unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, 480 quid tantum Oceano properent se tingere soles hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
92. lappuse - At saeva e speculis tempus dea nacta nocendi Ardua tecta petit stabuli, et de culmine summo Pastorale canit signum, cornuque recurvo Tartaream intendit vocem : qua protinus omne Contremuit nemus, et silvae insonuere profundae. 515 Audiit et Triviae longe lacus ; audiit amnis Sulfurea Nar albus aqua, fontesque Velini; Et trepidae matres pressere ad pectora natos.
88. lappuse - Martis. en qui nostra sibi bello conubia poscunt ! 600 quis deus Italiam, quae vos dementia adegit ? non hic Atridae nec fandi fictor Ulixes : durum ab stirpe genus natos ad flumina primum deferimus saevoque gelu duramus et undis ; venatu invigilant pueri silvasque fatigant ; flectere ludus equos et spicula tendere cornu.
71. lappuse - Me vero primum dulces ante omnia Musae, Quarum sacra fero ingenti percussus amore, Accipiant, caelique vias et sidera monstrent, Defectus solis varios lunaeque labores ; Unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant Obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, Quid tantum Oceano properent se tinguere soles Hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.

Bibliogrāfiskā informācija