Antonii Riccoboni Paraphrasis in Rhetoricam Aristotelis, interjecta rerum difficiliorum explicatione1819 |
Citi izdevumi - Skatīt visu
Bieži izmantoti vārdi un frāzes
Achilles æque affectibus affectus aliæ aliquid alterum Aristoteles ars Rhetorica assumptio bona bonum caussa Cicero contraria cujus definitione deliberativo Democratia Dialectica dicitur dictum duæ ejusmodi elocutio elocutione enthymema enthymemata eorum esset Ethicorum Euripides exemplum facere fieri fuisse genere habet hæc Homerum hujus hujusmodi hunc modum igitur illa illæ illud injuriam ipsi ipsis Itaque jucundum judiciali justum legitur libri locus Logica magis Majoragius majus mores moribus Muretus natura necesse neque nihil Oligarchia omnibus oportet partim persuasibile pertinent Philosophus plerunque Poetica posse Postremo potest præ præcepta præceptum præter Præterea primum propositio propositiones propter quæ quæcunque quædam quæritur Quamobrem Quare quatenus quemadmodum Quincto quinque quis quomodo ratio ratione rebus rerum Rhetorica sæpe scientia scientiæ Secundo semper signum Sigonius sine dubio sint Socrates solum syllogismus tamen tamquam tertia universale verisimile verum Victorius videtur γὰρ δὲ καὶ μὲν περὶ τὰ τῆς τὸ τοῖς τῶν
Populāri fragmenti
84. lappuse - Datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis primordia urbium augustiora faciat; et si cui populo licere oportet consecrare origines suas et ad deos referre auctores, ea belli gloria est populo Romano ut cum suum conditorisque sui parentem Martem potissimum ferat tam et hoc gentes humanae patiantur aequo animo quam imperium patiuntur.
182. lappuse - Quanta libido quantaque intemperantia sit hominum adulescentium, unum exemplum vobis ostendam. His annis paucis ex Asia missus est qui per id tempus magistratum non ceperat, homo adulescens pro legato. Is in lectica ferebatur. Ei obviam bubulcus de plebe Venusina advenit et per iocum, cum ignoraret qui ferretur, rogavit num mortuum ferrent. Ubi id audivit, lecticam iussit deponi, struppis, quibus lectica deligata erat, usque adeo verberan iussit, dum animam efflavit.
8. lappuse - Quern finem Gorgias in eodem, de quo supra diximus, libro, velut coactus a Socrate facit ; a quo non dissentit Theodectes, sive ipsius id opus est, quod de rhetorice nomine eius inscribitur, sive, ut creditum est, Aristotelis, in quo est, finem esse rhetorices ducere homines dicendo in id, quod actor 11 velit.
65. lappuse - Item omnia de quibus dicendum est aut certa sint necesse est aut dubia. Certa ut cuique est animus laudat aut culpat; ex dubiis partim nobis ipsis ad electionem sunt libera: de his deliberatur; partim aliorum sententiae commissa: de his lite contenditur.
141. lappuse - ... ad iudicium hoc modo venimus ut totam litem aut obtineamus aut amittamus; ad arbitrium hoc animo adimus ut neque nihil neque tantum quantum postulavimus consequamur.
273. lappuse - Tusculano, qui non meminissem me abusum isto prohoemio, 5 conieci id in eum librum quem tibi misi. cum autem in navi legerem Academicos, agnovi erratum meum. itaque statim novum prohoemium exaravi et tibi misi.
153. lappuse - Cicero ingenii doctrinarumque nomine summe reveritus est: inter "mendacium dicere" et "mentiri" distat: qui mentitur ipse non fallitur, alterum fallere conatur; qui mendacium dicit ipse fallitur. Idem hoc addidit : qui mentitur, inquit, fallit, quantum in se est, at qui mendacium dicit ipse non fallit, quantum in re est.
193. lappuse - Et quoniam non ad veritatem solum sed etiam ad opiniones eorum qui audiunt accommodanda est oratio, hoc primum intellegamus, hominum duo esse genera, alterum indoctum et agreste, quod anteferat semper utilitatem honestati, alterum humanum et politum, quod rebus omnibus dignitatem anteponat.
181. lappuse - Uxor renuntiat viro, parum cito sibi balneas traditas esse, et parum lautas fuisse. Idcirco palus destitutus est in foro, eoque adductus suae civitatis nobilissimus homo, M.
243. lappuse - Atque ut Latine loquamur non solum videndum est ut et verba efferamus ea quae nemo iure reprehendat, et ea sic et casibus et temporibus et genere et numero conservemus ut ne quid perturbatum ac discrepans aut praeposterum sit, sed etiam lingua et spiritus et vocis sonus est ipse moderandus.