Untersuchungen zu Lucilius

Pirmais vāks
Weidmannsche Buchhandlung, 1908 - 364 lappuses
 

Atlasītās lappuses

Citi izdevumi - Skatīt visu

Bieži izmantoti vārdi un frāzes

Populāri fragmenti

241. lappuse - Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, municipem Ponti, Tritani, centurionum, praeclarorum hominum ac primorum signiferumque, maluisti dici. Graece ergo praetor Athenis, id quod maluisti, te, cum ad me accedis, saluto: 15 'xaípf,' inquam 'Tite!' Lictores, turma omnis cohorsque: Tite!' Hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.
17. lappuse - Iactare indu foro se omnes, decedere nusquam : Uni se atque eidem studio omnes dedere et arti : Verba dare ut caute possint, pugnare dolose; Blanditia certare, bonum simulare virum se ; Insidias facere, ut si hostes sint omnibus omnes.
349. lappuse - Quis in versamur, quis vivimus rebus potesse : Virtus est homini scire id quod quaeque habeat res. Virtus scire homini rectum, utile, quid sit honestum ; Quae bona, quae mala item, quid inutile, turpe, inhonestum ; Virtus quaerendae finem...
112. lappuse - ... ego contra hoc quoque laboris praemium petam, ut me a conspectu malorum, quae nostra tot per annos vidit aetas, tantisper certe, dum prisca illa tota mente repeto, avertam omnis expers curae, quae scribentis animum etsi non flectere a vero, sollicitum tarnen efficere posset.
350. lappuse - ... scire modumque, virtus divitiis pretium persolvere posse, virtus id dare quod re ipsa debetur honori, hostem esse atque inimicum hominum morumque malorum, contra defensorem hominum morumque bonorum, hos magni facere, his bene velle, his vivere amicum, commoda praeterea patriai prima putare, deinde parentum, tertia iam postremaque nostra.
133. lappuse - Si sine uxore possemus, Quirites, omnes ea molestia careremus; sed quoniam ita natura tradidit ut nec cum illis satis commode nec sine illis ullo modo vivi possit, saluti perpetuae potius quam brevi voluptati consulendum est»2.
61. lappuse - Appii maioris illius , qui in senatu , quum ageretur de agris publicis et de lege Thoria et premeretur Lucilius ab iis , qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, Non est, inquit, Lucila pecus illud: erratis: — defendere Lucilium videbatur — ego Hberum puto esse; qua lubet, pascitur.
348. lappuse - Latina aut peregrina sunt. peregrina porro ex omnibus prope dixerim 56 gentibus ut homines, ut instituta etiam multa vener-unt. taceo de Tuscis et Sabinis et Praenestinis quoque (nam ut eorum sermone utentem Vettium Lucilius insectatur, quemadmodum Pollio reprendit in Livio Patavinitatem) : licet omnia Italica 57 pro Romanis habeam. plurima Gallica evaluerunt ut 'raeda' ac 'petorritum,' quorum altero tamen Cicero, altero Horatius utitur.
290. lappuse - Roscium, in quern etiam illud est eius : constiteram exorientem Auroram forte salutans, cum subito a laeva Roscius exoritur. pace mihi liceat, caelestes, dicere vestra : mortalis visust pulchrior esse deo.
199. lappuse - Fateor, inquit, sumpsi non ab illo modo Sed ut quisque habuit conveniret quod mihi Quodque me non posse melius facere credidi, Etiam a Latino.

Bibliogrāfiskā informācija