Roemische Forschungen, 1. sējums

Pirmais vāks
Weidmannsche Buchhandlung, 1864
 

Bieži izmantoti vārdi un frāzes

Populāri fragmenti

223. lappuse - Eben diese für die späteren Berichterstatter höchst anstöfsigen Differenzen zeigen mit schlagender Deutlichkeit, dafs jener Bericht über das Interregnum, obwohl in die fabelhafte Urzeit verlegt, doch durchaus glaubwürdig und, richtig bezogen, vollkommen geschichtlich ist. Bekanntlich ist die gesammte annalistische Erzählung von den Zeiten der Könige, abgesehen von den hier sehr zurücktretenden Schlachtberichten und anderen leicht erkennbaren quasipragmatischen Bestandtheilen, nichts als...
258. lappuse - Isque ut de suo imperio legem tulit, principio duplicavit illum pristinum patrum numerum et antiquos patres maiorum gentium appellavit, quos priores sententiam rogabat, a se adscitos minorum.
220. lappuse - Patres, decem decuriis factis, singulisque in singulas decurias creatis, qui summae rerum prasessent, consociant. Decem imperitabant ; unus cum insignibus imperii et lictoribus erat : quinque dierum spatio finiebatur imperium, ac per omnes in orbem ibat : annuumque intervallum regni fuit. Id ab re, quod nunc quoque tenet nomen, interregnum appellatum.
178. lappuse - Is qui non universum populum sed partem aliquam adesse iubet, non comitia sed concilium edicere debet. Tribuni autem neque advocant patricios neque ad eos referre ulla de re possunt. Ita ne leges quidem proprie sed plebisscita appellantur quae tribunis plebis ferentibus accepta sunt, quibus rogationibus ante patricii non tenebantur, donec Q.
260. lappuse - Ovinia tribunicia intervenit, qua sanctum est, ut censores ex omni ordine optimum quemque curiati<m> in senatum legerent. Quo factum est, ut qui praeteriti essent et loco moti, haberentur ignominiosi.
339. lappuse - Tarquinii eius statuam sine anulo esse, quamquam et de nomine ipso ambigi video. Graeci a digitis appellavere, apud nos prisci « ungulum » vocabant, postea et Graeci et nostri «symbolum».
260. lappuse - Lindeay (Gloss.) : praeteriti senatores quondam in opprobrio non erant, quod, ut reges sibi legebant sublegebantque quos in consilio publico haberent, ita post exactos eos consules quoque et tribuni militum consulari potestate coniunctissimos sibi quosque patriciorum et deinde plebeiorum legebant, donec Ovinia tribunicia intervenit qua sanctum est ut censores ex omni ordine optimum quemque curiati(m} in senatu(m) legerent.
260. lappuse - LTTTOK-UUV inscripta est, equites quosdam dicit 'pedarios' appellatos, videturque eos significare, qui nondum a censoribus in senatum lecti senatores quidem non erant, sed, quia honoribus populi usi erant, in senatum veniebant et sententiae ius habebant.
240. lappuse - M'. Curium, quod is tribunus plebis interrege Appio Caeco diserto homine comitia contra leges habente, cum de plebe consulem non accipiebat, patres ante auctores fieri coegerit ; quod fuit per56 magnum nondum lege Maenia lata.
200. lappuse - concilium' edicere debet. Tribuni autem neque advocant patricios neque ad eos referre ulla de re possunt. Ita ne 'leges' quidem proprie, sed 'plebiscita' appellantur, quae tribunis plebis ferentibus accepta sunt, quibus rogationibus ante patricii non tenebantur, donec Q. Hortensius dictator legem tulit, ut eo iure, quod plebs statuisset, omnes Quirites tenerentur.

Bibliogrāfiskā informācija