Polybius' Leben, Philosophie, Staatslehre; letztere im Zusammenhange mit den politischen Theorien von Platon, Aristoteles, Cicero und Tacitus: nebst einer Einleitung über die Bedeutung des classischen Studiums im Allgemeinen und für die Theologie insbesondereThomann, 1860 - 428 lappuses |
Citi izdevumi - Skatīt visu
Bieži izmantoti vārdi un frāzes
Achäer Alten Antike Aristokratie Aristoteles ausser bemerkt besonders besten Bildung blos Christenthum christlichen Cicero classische Alterthum daher Demokratie Demosthenes eignen erst Fortsetzung ganzen Geist geistigen Geschichte Geschichtschreiber Gesetze glaube gleich Gott Griechen griechischen grossen Heiden Heidenthum heidnischen historischen höhern Isokrates Jahre Königthum könnte Leben lichen Macht Männer Menschen menschlichen muss Natur nothwendig Ochlokratie Oligarchie Perseus Philosophen Pichler Platon politischen Polybius Pragmatismus quod Recht religiösen Römer römischen Staates sagt Scipio sehen sittlichen Stiefelhagen Studium Tacitus Thätigkeit Theil Theologie Thucydides Timokratie Tugend Tyche Tyrannis Ueber unsern Urtheile Verfassung Verhältnisse viel VIII Volk wahren Wahrheit Weise Welt Werke Werth Wesen Wissenschaft Wort Zweck ἀλλὰ ἂν αὐτῶν γὰρ δὲ διὰ εἶναι εἰς ἐκ ἐν ἐπὶ ἐστι ΙΙΙ καὶ κατὰ μὲν μὴ οἱ ὅτι οὐ οὐκ πάντα παρὰ περὶ πολιτείας πρὸς τὰ ταῖς τὰς τε τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τοῦτο τῷ τῶν ὡς ὥστε
Populāri fragmenti
408. lappuse - ... in comitio ac foro urerentur. scilicet illo igne vocem populi Romani et libertatem senatus et conscientiam generis humani aboleri arbitrabantur, expulsis insuper sapientiae professoribus atque omni bona arte in exilium acta, ne quid usquam honestum occurreret.
409. lappuse - Bruti sed etiam mei meminerint." egressus dein senatu vitam abstinentia finivit. libros per aediles cremandos censuere patres : sed manserunt oecultati et editi. quo magis socordiam eorum inridere libet, qui praesenti potentia credunt extingui posse etiam sequentis aevi memoriam. nam contra punitis ingeniis gliscit auctoritas; neque aliud externi reges, aut qui eadem saevitia usi sunt, nisi dedecus sibi atque illis gloriam peperere.
228. lappuse - Hoc nempe ab homine exigitur, ut prosit hominibus, si fieri potest, multis, si minus, paucis, si minus, proximis, si minus, sibi.
404. lappuse - ... nostra autem res publica non unius esset ingenio sed multorum, nee una hominis vita sed aliquot constituta saeculis et aetatibus.
134. lappuse - Nimirum recte ; propter virtutem enim jure laudamur et in virtute recte gloriamur ; quod non contingeret, si id donum a deo, non a nobis haberemus.
11. lappuse - Indem sie den Menschen gewöhnt, sich mit der ganzen Vergangenheit zusammenzufassen und mit seinen Schlüssen in die ferne Zukunft vorauszueilen: so verbirgt sie die Grenzen von Geburt und Tod, die das Leben des Menschen so eng und so drückend umschließen, so breitet sie optisch täuschend sein kurzes Dasein in einen unendlichen Raum aus und führt das Individuum unvermerkt in die Gattung hinüber.
278. lappuse - Quid? ii, qui dixerunt totam de dis immortalibus opinionem fictam esse ab hominibus sapientibus rei publicae causa, ut, quos ratio non posset, eos ad officium religio duceret, nonne omnem religionem funditus sustulerunt ? Quid ? Prodicus Ceus, qui ea quae prodessent hominum vitae, deorum in numero habita esse dixit, quam tandem religionem reliquit?
408. lappuse - Dedimus profecto grande patientiae documentum; et sicut vetus aetas vidit quid ultimum in libertate esset, ita nos quid in servitute, adempto per inquisitiones etiam loquendi audiendique commercio. Memoriam quoque ipsam cum voce perdidissemus, si tam in nostra potestate esset oblivisci quam tacere.
59. lappuse - Aegyptiis nescienter commodantibus ea quibus non bene utebantur; sic doctrinae omnes Gentilium non solum simulata et superstitiosa figmenta gravesque sarcinas supervacanei laboris habent, quae unusquisque nostrum, duce Christo, de societate Gentilium exiens, debet abominari atque devitare, sed etiam liberates disciplinas usui veritatis aptiores et quaedam morum praecepta utilissima continent, deque ipso uno Deo colendo nonnulla vera inveniuntur apud eos.
411. lappuse - Nam cunctas nationes et urbes populus aut primores aut singuli regunt: delecta ex iis et consociata rei publicae forma laudari facilius quam evenire, vel si evenit, haud diuturna esse potest.