GESCHICHTE JER ERZIEHUNG, DES UNTERRICHTS UND DER BILDUNG BEI DEN GRIECHEN, ETRUSKERN AND ROMERN |
Bieži izmantoti vārdi un frāzes
Achilleus Agonistik alten Aristoteles Athen atque Ausbildung Bedeutung bemerkt Beredtsamkeit bereits besonders Beziehung Bildung Böotier Cicero Cultur Daher edle Epist ersten Erziehung ethische etiam Etrusker Eumenius Familien Freistaates Geist Gesetze Grammatiker Griechen griechischen grossen Gymnastik hellenischen hist höhere ibid Isokrates Jugend jungen Jünglinge Kaiser Kaiserzeit Knaben konnte Kunst Leben Lehrer libr lich Livius Lugd Männer mochte namentlich Odyss orat Pädagogen Philosophen Philostrat Platon Plinius Plutarch quae quam quidem Quintilian quod Rede Redner Rhetorik Römer römischen schen Schulen Seneca Sitte Söhne Sophisten Sparta Spartiaten späteren Staaten Strabon Sueton Tacitus Terent theils Ueber Uebungen Unterricht Urtheil Verhältniss verschiedenen viel Völker vorzüglich Wissenschaften wohl ἂν γὰρ δὲ διὰ εἰς ἐκ ἐν ἐπὶ καὶ κατὰ κτλ μὲν μὴ οἱ ὅτι οὐ οὐκ περὶ πρὸς τὰ τὰς τε καὶ τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τῷ τῶν ὡς
Populāri fragmenti
205. lappuse - Falerios se in manus Romanis tradidisse, quando eos pueros, quorum parentes capita ibi rerum sint, in potestatem dediderit.
269. lappuse - Sit ergo nobis orator, quem constituimus, is, qui a M. Catone finitur, vir bonus dicendi peritus; verum, id quod et ille posuit prius, et ipsa" natura potius ac maius est, utique vir bonus.
256. lappuse - Cogitate cum animis vestris, si quid vos per laborem recte feceritis, labor ille a vobis cito recedet, bene factum a vobis, dum vivitis, non abscedet ; sed si qua per voluptatem nequiter feceritiSj voluptas cito abibit, nequiter factum illud apud vos semper manebit.
357. lappuse - ... tune potes dulcis, ingrate, relinquere nugas? die mihi, quid melius desidiosus ages? an iuvat ad tragicos soccum transferre cothurnos aspera vel paribus bella tonare modis, 15 praelegat ut tumidus rauca te voce magister oderit et grandis virgo bonusque puer? scribant ista graves nimium nimiumque severi, quos media miseros nocte lucerna videt. at tu Romano lepidos sale tinge libellos: 20 agnoscat mores vita legatque suos. angusta cantare licet videaris avena, dum tua multorum vincat avena tubas.
287. lappuse - ... 12 A sermone Graeco puerum incipere malo, quia Latinum, qui pluribus in usu est, vel nobis nolentibus perbibet, simul quia disciplinis quoque Graecis prius instituendus 13 est, unde et nostrae fluxerunt.
219. lappuse - Intérim ex fatalibus libris sacrificia aliquot extraordinaria facta ; inter quae Gallus et Galla, Graecus et Graeca, in Foro Boario sub terra vivi demissi sunt in locum saxo conseptum, jam ante hostiis humanis, minime Romano sacro, imbutum.
283. lappuse - Corvinus in quadam epistula ostendit, non esse sibi dicens rem cum Furio Bibaculo, ne cum Ticida quidem aut litteratore Catone ; significat enim baud dubie Valerium Catonem, poetam simul grammaticumque notissimum. Sunt qui litteratum a litteratore distinguant, ut Graeci grammaticum a grammatista, et illum quidem absolute, hunc mediocriter doctum existiment. Quorum opinionem Orbilius etiam exemplis confirmat; namque apud maiores...
343. lappuse - Praetorius hic modo inter eloquentissimos causarum actores habebatur, nunc eo decidit, ut exsul de senatore, rhetor de oratore fieret. Itaque ipse in praefatione dixit dolenter et graviter, 'Quos tibi, Fortuna, ludos facis? facis enim ex professoribus senatores, ex senatoribus professores.
429. lappuse - In dem hellenischen Alterthum, in dem Blüthenalter der Menschheit, finden wir allerdings den zartesten Ausdruck tiefer Naturempfindung den dichterischen Darstellungen menschlicher Leidenschaft, einer der Sagengeschichte entnommenen Handlung beigemischt; aber das eigentlich Naturbeschreibende zeigt sich dann nur als ein Beiwerk, weil in der griechischen Kunstbildung sich alles gleichsam im Kreise der Menschheit bewegt.
429. lappuse - Volksleben zog ab von der dumpfen schwärmerischen Versenkung in das stille Treiben der Natur; ja den physischen Erscheinungen wurde immer eine Beziehung auf die Menschheit ^ beigelegt, sei es in den Verhältnissen der äußeren Gestaltung oder der inneren anregenden Thatkraft. Fast nur solche Beziehungen machten die Naturbetrachtung würdig unter der sinnigen Form des Gleichnisses, als abgesonderte kleine Gemälde voll objektiver Lebendigkeit in das Gebiet der Dichtung gezogen zu werden.