T. Livii ... Historiarum ab urbe condita libri qui supersunt omnes, ex recens. A. Drakenborchii, accedunt notæ integræ ex editionibus J.B.L. Crevierii [ed. by T. Gaisford].1821 |
Citi izdevumi - Skatīt visu
Bieži izmantoti vārdi un frāzes
Achæis Achæorum adversus ædem Æmilius æris Ætoli Ætolorum animos Antiocho Antiochum argenti armis Asia Attalus belli bello bellum Boii castra castris caussa centum circa classem consul consules copiis Corinthum Cornelius Crev cujus decem deinde duæ Eæd eorum equites erant esset exercitu extemplo fuerat fuisse Fulvius Græciam Gron Gronovio Gronovius hæc Hannibal haud Hispania hostes hostium hujus iis quæ inde ipsi Itaque jussit legati legatos legiones Ligures Livius Macedonia Macedoniam Macedonum magis Manlius milites militum mille millia naves navibus neque nihil nostrates omnibus peditum Philippo Philippus Polybius pondo populi Romani posse postero postquam præ præda prælio præsidio præsidium prætor prætores profectus prope provincia pugnæ quæ quæque quatuor Quinctio Quinctius quinque quum rege regem regi regis Rhodii Romæ Romam Romanorum satis Scipio senatus Sigonius simul sine sociis suæ supra tamen urbem urbes velut Vict viginti
Populāri fragmenti
436. lappuse - Nulla ars neque privatae neque publicae rei gerendae ei defuit. Urbanas 10 rusticasque res pariter callebat. Ad summos honores alios scientia juris, alios eloquentia, alios gloria militaris provexit ; huic versatile ingenium sic pariter ad omnia fuit, ut natum ad id unum diceres quodcumque ageret.
436. lappuse - ... quodcumque ageret : in bello manu fortissimus multisque insignibus clarus pugnis, idem postquam ad magnos honores pervenit, summus imperator, idem in pace, si ius consuleres, peritissimus, si causa oranda esset, eloquentissimus, nec is tantum cuius lingua vivo eo viguerit, monumentum eloquentiae nullum exstet : vivit immo vigetque eloquentia eius sacrata scriptis omnis generis.
389. lappuse - Romani gessere, unus 4 praecipuam gloriam tulit. LIV. Morte Africani crevere inimicorum animi, quorum princeps fuit M. Porcius Cato, qui vivo quoque eo adlatrare 5 magnitudinem eius solitus erat.
501. lappuse - M. Fulvius plura et maioris locavit usus, portum et pilas pontis in Tiberim , quibus pilis fornices post aliquot annos P. Scipio Africanus et L. Mummius censores locaverunt imponendos...
438. lappuse - Flamininum consularem. patrum memoria institutum fertur, ut censores motis senatu adscriberent notas. Catonis et aliae quidem acerbae orationes exstant in eos, quos aut senatorio loco movit aut quibus equos ademit: longe gravissima in L.
72. lappuse - Et dum in unam partem oculos animosque hostium certamen averterat, pluribus locis scalis capitur 6 murus, armatique in urbem transcenderunt. Quo tumultu audito territi hostes relicto quern conferti tuebantur loco in arcem omnes, inermi quoque 7 sequente turba, confugerunt.
438. lappuse - Et cum is vixdum serio adnuisset, ad nutum scorti consulem stricto gladio, qui super caput pendebat, loquenti Gallo caput primum percussisse, deinde, fugienti fidemque populi Romani atque eorum, qui aderant, imploranti latus transfodisse.
106. lappuse - Turn forte legati redierant * ab Roma comiter auditi dimissique, ut tempus postulabat, incerto adhuc adversus Philippum eventu belli.
415. lappuse - Hispalae datio, deminutio, gentis enuptio, tutoris optio item esset, quasi ei vir testamento dedisset; utique ei ingenuo nubere liceret, neu quid ei qui earn duxisset ob id fraudi ignominiaeve esset...
392. lappuse - ... praesenti reddat ; castigatum enim quondam ab eo populum ait, quod eum perpetuum consulem et dictatorem vellet facere ; prohibuisse statuas sibi in comitio, in Rostris, in curia, in Capitolio, in cella 13 lovis poni ; prohibuisse ne decerneretur ut imago sua triumphali ornatu e templo lovis optimi maximi exiret.